Łukasz Kubot – w pojedynku o ćwierćfinał turnieju w Santiago – zmierzy się dziś z Marcelem Granollersem.
Hiszpan ma 23 lata. Zajmuje 112 pozycję w rankingu ATP. Jego potencjał jest jednak znacznie większy. Świetnie serwuje, dobrze gra przy siatce. Jak każdy południowiec – pewnie czuje się też z głębi kortu.
Przygodę z tenisem rozpoczął jako pięciolatek w Barcelonie (kibicuje jednak piłkarzom Espanyolu), skąd pochodzi wielu znakomitych zawodników. Profesjonalnym graczem jest też jego o trzy lata młodszy brat Gerard (554 miejsce).
Przed rokiem był 44 tenisistą świata. Jako junior triumfował w grze podwójnej we French Open juniorów (z rodakiem Pablo Andujarem).
W seniorskich rozgrywkach piął się systematycznie w górę. W 2007 roku osiągnął pierwszy sukces w turnieju ATP, dotarł do ćwierćfinału w Walencji. W marcu 2008 roku awansował do pierwszej setki klasyfikacji.
Miesiąc póżniej rozegrał turniej życia. W imprezie na kortach ziemnych w amerykańskim Houston pokonał kolejno Ernesta Gulbisa (Łotwa), Petera Luczaka (Australia), Marcosa Daniela (Brazylia), Wayna Odesnika (USA).
W finale wygrał z samym Amerykaninem Jamesem Blakiem, który był ósmym graczem świata. Triumf w Houston to do tej pory jedyny skalp Marcela w karierze.
Poprzedni sezon rozpoczął znakomicie. Był w półfinale w Chennai. Kolejne miesiące były zupełnie nieudane. W listopadzie pojechał nawet na challenger na Syberię (osiągnął finał), aby tylko wrócić do pierwszej setki rankingu.
W tym roku osiągnął drugie rundy imprez w Chennai i Melbourne. W Indiach pokonał Jamesa Warda (Wielka Brytania), a uległ Marinowi Ciliciowi (Chorwacja). W Australian Open sprawił sensację. Wygrał ze znakomitym Szwedem Robinem Soderlingiem, ale póżniej gładko przegrał z Alexandro Fallą z Kolumbii.
Granollers jest też świetnym deblistą (21 na świecie). Ma cztery tytuły na koncie. Przed rokiem zwyciężył w imprezach w Costa do Sauipe (z Tommy Robredo), Buenos Aires (z Alberto Martinem) i Moskwie (z Pablo Cueavasem). W styczniu natomiast triumfował w Chennai (z Santiago Venturą).
Ponadto osiągnął finały turniejów w Houston 2008 (z Cuevasem), Walencji 2009 (z Robredo) i Paryżu (w hali Bercy z Robredo).
