Polski Tenis

WYNIKI

STUTTGART WTA 500: Rybakina - Kostyuk 6:2, 6:2; Chan/V. Kudermetova - Eikeri/Neel 4:6, 6:3, 10:2; ROUEN WTA 250: Stephens - Linette 6:1, 2:6, 6:2; OEIRAS WTA 125: Lamens - Tauson 6:4, 5:7, 6:4; BARCELONA ATP 500: Ruud - S. Tsitsipas 7:5, 6:3; M. Gonzalez/Molteni - Nys/J. Zieliński 4:6, 6:4, 11:9; MONACHIUM ATP 250: Struff - Fritz 7:5, 6:3; Bhambri/Olivetti - Mies/Struff 7:6 (6), 7:6 (5); BUKARESZT ATP 250: Fucsovics - Navone 6:4, 7:5; Doumbia/Reboul - Heliovaara/Patten 6:3, 7:5.

8 ciekawostek o tenisie ziemnym

Tenis ziemny jest sportem powszechnie znanym i chętnie uprawianym nie tylko wyczynowo, ale także rekreacyjnie. Poniżej przedstawiamy 8 interesujących faktów związanych z tą dyscypliną sportową.

Medale za osiągnięcia sportowe z pewnością nikogo nie dziwią. Co innego nagroda w postaci talerza do wody różanej.

Co ma wspólnego talerz do wody różanej z tenisem?

Otóż tzw. Venus Rosewater Dish przyznawany jest od 1886 r. zwyciężczyniom Wimbledonu. Naczynie to służyło dawniej do zbierania wody różanej po obmyciu rąk przed posiłkiem i stanowiło część drogocennej zastawy stołowej, stąd wysoka wartość nagrody.

Drogocenny ananas doceniony w Wimbledonie

Z pewnością mniej zaskakujące niż talerze do wody różanej są puchary z ananasem. Mimo to, i tak dość dziwne może się wydawać, że to właśnie ten egzotyczny owoc wieńczy puchar dla męskiego zwycięzcy Wimbledonu. Trzeba jednak uświadomić sobie, że ananas w dawnej Anglii był symbolem luksusu, na który mogli pozwolić sobie tylko najbogatsi mieszkańcy wysp. Wiedząc o tym, łatwiej nam zrozumieć obecność ananasa na pucharze.

Tradycja białego stroju

Tradycja wkładania białego stroju przez tenisistów biorących udział w Wimbledonie prawdopodobnie sięga czasów wiktoriańskich. Wówczas tenis był wykwintnym (dziś określilibyśmy go mianem snobistycznego) sportem uprawianym podczas spotkań towarzyskich, zwłaszcza przez panie. Wysiłkowi fizycznemu, nawet „dystyngowanemu” zawsze towarzyszy pot. Ten, doskonale widoczny w postaci plam na kolorowych ubraniach, uważany był za wielce niestosowny. Żeby więc oszczędzić sobie wstydu, do gry w tenisa wkładano białe ubrania. Biały „dress-code” jest ściśle przestrzegany do dziś, a jego złamanie grozi dyskwalifikacją.

Najdłuższy mecz singlowy w historii tenisa

Najdłuższy mecz singlowy odbył się w czerwcu 2010 r. na Wimbledonie. Rozegrali go Amerykanin John Isner i Francuz Nicolas Mahut. Mecz trwał 11 godzin i 5 minut, a tenisiści grali przez 3 dni. Wygrana przypadła Isnerowi, który uzyskał wyniki: 6:4, 3:6, 6:7 (7:9), 7:6 (7:3), 70:68.

Najkrótszy finał na Wimbledonie

Najkrótsza rozgrywka finałowa Wimbledonu trwała zaledwie 23 minuty. Mecz został rozegrany między Suzanne Lenglen oraz Mollą Mallory w 1922 r. Zakończył się zwycięstwem Lenglen 6-2, 6-0. Co ciekawe, trzy lata później Lenglen uzyskała identyczny wynik grając w finale z Joan Fry Lakemą. Tym razem mecz trwał jednak o 3 minuty dłużej niż w roku 1922.

Kto ma na swoim koncie najwięcej tytułów singlowych?

Wśród kobiet niekwestionowaną zdobywczynią największej liczby tytułów singlowych jest Martina Navratilova, która wygrała 167 turniejów w grze pojedynczej. Warto podkreślić, że jest to rekord zarówno w rozgrywkach kobiet, jak i mężczyzn. Jeśli jednak pod uwagę wziąć odrębnie zawodniczki i zawodników, wśród tych ostatnich zwycięzcą jest Jimmy Connors. Amerykanin zdobył ich 109. Connors to zwycięzca 8 turniejów wielkoszlemowych w grze pojedynczej, 2 w grze podwójnej, a także zdobywca Pucharu Davisa.

Złoty Wielki Szlem – kto go zdobył?

Jedynym dotąd zawodnikiem, a raczej zawodniczką w historii tenisa, która zdobyła tzw. Złoty Wielki Szlem (Golden Grand Slam) jest Steffi Graf. Warto podkreślić, że termin ten został ukuty w 1988 r. właśnie w związku ze zwycięstwami Graf, których nie udało się powtórzyć do dziś nikomu innemu. Stefi zdobyła Klasyczny Wielki Szlem oraz złoty medal na igrzyskach olimpijskich w Seulu.

Kolor piłek zmieniony dla widzów telewizyjnych

Żółta piłka tenisowa ma 50 lat. Przed rokiem 1972 na kortach dopuszczano do użytku wyłącznie piłki białe lub czarne (w zależności od tego, który kolor bardziej kontrastował z barwą kortu).

Dopiero po przeprowadzeniu badań, na podstawie których stwierdzono, że jasne piłki tenisowe są lepiej widoczne dla widzów telewizyjnych, zaczęto używać piłek żółtych. Na Wimbledonie po raz pierwszy pojawiły się one w 1986 r.